Koos Haket stond aan de wieg van LENS, dat tijdens een bijeenkomst in zijn woning aan de Badhuisstraat werd opgericht. Gelijk de andere eerste bestuursleden was hij actief speler. Door verhuizing naar Deventer, waar hij een architectenbureau ging leiden, moest hij zijn leidende rol bij LENS beëindigen. De band met LENS hield hij in stand via onregelmatig bezoek en via een levendige correspondentie. Dat hield hij ook vol, nadat hij inmiddels voorzitter was geworden van de Deventerse multi-sportvereniging HELIOS. Koos Haket overleed in 1989 op 95-jarige leeftijd.
Bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan van LENS in 1945 schreef hij in een uitvoerige brief zijn herinneringen op. Daaruit volgen hier enkele citaten.
Over de oprichting van LENS:
“Loont het de moeite? En dan moet ik volmondig verklaren: Ja, want terug-denkend merk je dat LENS een gedeelte van je leven gevuld heeft, iets mee-gegeven waar je later op teert.”
Over het eerste terrein:
“Je herinnert je weer hoe we met doel-palen op de nek vanaf Scheveningen naar het terrein bij de boerderij van boer Van der Made liepen. Daar de doelpalen opstelden en dan nog een kwartiertje overhielden om een balletje te trappen. Ja dat was ons oude, afgelegen, maar intens gezellige terrein. Zo afgelegen, dat onze eerste aanwinsten, Bep Starrenburg en Wim van Westing, het veld niet eens konden vinden.”
Over de eerste klubtent:
“Wat hebben we toch gewerkt. Met Jan Boone en Wim van Westing heb ik een tent in elkaar gezet. Weken hebben we eraan gewerkt. Soms begonnen we ‘s-morgens al. Het heeft me bijna m’n toebnmalige betrekking gekost. Ook Jan Boone was bijna de sigaar.”
Over het eerste klubtenue:
“Mijn vrouw herinnert zich nog de tijd, dat zij voetbalbroekjes maakte voor de broekloze leden en de letters “LenS” borduurde op de truien.”
Over de wedstrijden:
“Zo vergeet ik nooit de wedstrijd tegen DONK in Gouda. Een bewogen wedstrijd met 10 man. Jan van de Goorbergh was zoek geraakt. Toch met 3-2 gewonnen met in de laatste ogenblikken het winnende doelpunt. Daarna de thuisreis. In de trein lol en nogeens lol. Daarna met z’n allen in de tram naar Scheveningen. Wim van Boheemen was er ook bij. Halverwege namen mijn vrouw en ik de benen. Met zo’n stel dorsten wij Scheveningen niet binnen te komen. Maar we waren goed en wel thuis of er werd aangebeld. En jawel, het hele stel voor de deur. Allemaal naar boven en toen hebben we ’n verduveld gezellige avond gehad.
Hoe hebben we niet gevochten in onze eerste competitiewedstrijd in de RK-bond tegen Graaf Willem III. Eerst 1-0 voor door een schot van Ben van Helden en toen 3 strafschoppen tegen, waarvan 2 doelpunten. Terwijl ons doel belegerd werd, kreeg ik op het middenterrein de bal te pakken. Ik speelde toen linksbinnen. Tussen de backs door lopen en ik schoot, recht op de keeper af. De terugspringende bal viel vlak voor mijn schoen, zodat ik toch nog gelijk kon maken.”