Oh, wat hadden ze na afloop van het seizoen 1990-91 in de put gezeten. Twee beslissingswedstrijden tegen GDA waren nodig geweest om uit te maken welke klub de derde degradatieplaats zou gaan bezetten. En LENS had aan het kortste eind getrokken.
Het seizoen 1991-92 in de 4e klasse begon vreselijk. Na vier wedstrijden bungelde LENS onderaan. Verbijsterd kreeg men bij LENS al nachtmerries over afdelings-voetbal. Het bestuur bedacht een tussen-tijdse trainers-wissel. Pim Westgeest moest plaatsmaken voor Maarten Rog. De bonkige oud-LENSspeler kreeg medewerking van Wilhelmus om zijn assistent-trainerschap daar te verruilen voor het hoofdtrainerschap bij LENS.
Het leek wel alsof Maarten een platonische liefdesrelatie had met Vrouwe Fortuna, want sinds zijn komst groeide het puntental gestaag. Een kampioenschap zat er overigens niet meer in, want koploper DSO stond een laanlengte voor.
Een periodetitel bracht echter uitkomst. In de nakompetitie met BTC en SVLV kwam LENS als winnaar uit de bus en mocht tegen de winnaar van de nakompetitie in 4C, Den Hoorn, spelen om een promotieplaats.
Het sportpark van Westlandia in Naaldwijk was op Tweede Pinksterdag 1992 bomvol. De roodwitte aanhang van Den Hoorn was in opperbeste stemming en stak al voor de aanvang van de strijd vuurwerk af. Een jacht op met rode verf bespoten kippen ging aan het begin-signaal vooraf.
De blauwwitte LENS-meute was ondertussen ook duidelijk herkenbaar aan-
wezig. De gezichtjes van vele kleine LENS-mannetjes gingen verscholen achter blauwwitte schminck en tientallen spandoeken omzoomden het veld: “ROG FOR PRESIDENT” lazen de mensen uit Den Hoorn en ze begrepen er geen bal van.
De wedstrijd was zoals een beslissingswedstrijd behoort te zijn: een zinderend spektakel. LENS was voetbal-lend beter, maar Den Hoorn strafte al na 6 minuten defensief gestuntel af en nam een 0-1 voorsprong.
Het duurde een half uur eer de blauwwitten de wedstrijd onder controle kregen. Pas 8 minuten na de rust kon Richard van der Hoek na goed voorbereidend werk van Fred Spa met een knal van 25 meter de gelijkmaker produceren. Dit leidde op het veld tot een feestende blauwwitte kluwen van spelers en supporters.
De euforie werd 20 minuten voor tijd door Den Hoorn ruw verstoord, toen een vrije trap pardoes achter LENS-doelman Patrick Puister plofte: 1-2. Eén minuut later ging de bal na een overtreding in het roodwitte strafschopgebied op de stip. Richard van der Hoek, die juist deze wedstrijd als afscheid had gekozen, schoot vanaf 11 meter zijn tweede gelijkmaker in.
Het resterende wedstrijd-kwartier was spectaculair. Beide ploegen zochten volop de aanval om zo een winnende treffer te forceren. Op soms miraculeuze wijze bleef een doelpunt uit. Halverwege de eerste verlenging trok Marco Endlich uiteindelijk het winnende lot door een voorzet van Fred Spa koppend in een doelpunt om te zetten.
Toen scheidsrechter W. te Pas voor de laatste maal blies, had LENS na een fantastische voetbalmiddag de promotie op zak.
Het kampioensteam:
Patrick Puister (d)
Harold Ramman
Claudio Bolman (110, Jim Spaans)
Edward Endlich
Ed Perreyn (80, John Mansveld)
Richard van der Hoek
Fred Spa
Maurice Schuurman
Jan Willem de Bruyn
Marco Endlich
John van Tol;
geblesseerden:
Oscar van de Laar
Henk van Wanrooy
Patrick Bosman
DE RANGLIJST:
DSO 22 18-3- 1 39 (55-18)
LENS 22 11-8- 3 30 (45-23)
SVLV 22 13-2- 7 28 (38-25)
BTC 22 9-10-3 28 (33-22)
HBS 22 10-6- 6 26 (26-21)
RAVA 22 9-6- 7 24 (36-35)
KRANENBURG 22 6-6-10 18 (39-44)
HVV 22 6-6-10 18 (30-40)
WIK 22 5-6-11 16 (24-33)
CROMVLIET 22 5-5-12 15 (30-52)
WASSENAAR 22 3-7-12 13 (24-39)
VVP 22 1-7-14 9 (21-48)
30 mei 1992
