LENS trapt tegen wind af en onderneemt de eerste aanvallen. Door zenuwachtig spel verknoeit de voorhoede tot driemaal toe opgelegde kansen. Na 10 minuten volgt een bliksemsnelle uitval van de RVV-voorhoede. Door zwerving van linksbuiten, linksbinnen en midvoor wordt de achterhoede en de rechtshalf in de war gebracht. Een voorzet van rechts over de grond volgt en de midvoor doelpunt: 1-0. Het onbeheerste gejuich van de schaarse RVV-supporters bewijst het onverdiende van deze voorsprong. In fel tempo worden de aanvallen dan opgebouwd. Het vijandelijk doel wordt zwaar belegerd. Lens maakt zich geen zorgen. De RVV-veste zal zich nu vlug moeten overgeven onder het dringen van de stormlinie en onder het gestook van de voorwaartsen. De verdedigers beginnen reeds tekenen van vermoeidheid te geven.
Het is de aalsnelle Janssen, die een keurig solospel besluit met een rustig schot onder de rollende keeper door. Er is thans 25 minuten gespeeld; de aanhang der kampioenen geeft uiting aan zijn geestdrift.
RVV begint zich thans te weren. De toonaangevende partij is zij echter niet. Het tempo van de wedstrijd is het tempo van de Blauwwitten. (Mocht het steeds zo zijn! K.)
De beide_wingspelers leiden de RVV-aanvallen. Ze zijn zeer gevaarlijk. In zijn enthousiasme waagt Henk van Rijn zich soms te ver naar voren; telkens volgde dan een snelle aanval van rechts, waarbij Jim Castricum dan de gelegenheid krijgt zijn collega aan de andere zijde te tonen, dat ook hij zijn plaats in de houten omlijsting waard is.
Joos Runderkamp ziet het gevaar van rechts en opereert meer in de buurt van de rechtsbuiten. René Roemers heeft zich hersteld van een matte periode in de aanvang. Het rechter verdedigingsblok houdt de linker aanvalsvleugel van de gestreepten in bedwang.
Het standenbord verspringt nog voor de rust in het voordeel van LENS.
Roemers krijgt in het middenveld de bal toegespeeld; hij schiet en door de straffe wind wordt het leder hoog opgenomen. Terwijl de bal in het luchtruim zweeft, snelt Henk Janssen de backs voorbij en ontvangt de neerkomende bal. Een schot volgt: 2-1. Ongemotiveerde RVV-protesten !
De RVV-keeper spot tot de rust met de oetbalwoede van Janssen en zijn 4 trawanten. Van Diepenbrugge weet hem echter nog te foppen: 3-1.
Onder de rustperiode laten wij het. vertoonde spel van RVV aan onze geest voorbijgaan en komen dan tot de volgende typering:
Over de periode na half-time valt niet veel te zeggen. Janssen bevestigt met een mooi doelpunt het kampioenschap na 15 minuten. RVV zakt dan ineen. Over innerlijke kracht schijnen onze rivalen niet te beschikken. Castricum kreeg van de RVV- midvoor een gevaarlijke omhaal te verwerken; zijn optreden in deze stempelde hem wederom tot de keeper der keepers. De voorhoede scoorde nog eenmaal, maar het had ook 4 of 5 keer kunnen zijn.
RVV’s houding was onberispelijk. De scheidsrechter had het figuur van Sancho Panza, maar was overigens een rasechte Amsterdammer. Zo werden de woorden van Femina bewaarheid:
“Al wat maar zingen kan,
Kampioen is Lens!”
19 maart 1939 – LENSrevue
