Na de verloren beslissingswedstrijd aan het eind van het seizoen 1971-72 tegen TEXAS op het terrein van VUC vroegen we ons af, of trainer Wim Anderiesen de mannen weer voldoende zou weten te motiveren om opnieuw een poging te wagen de begeerde 2e klas te bereiken. Dat viel aanvankelijk tegen.
De seizoensopening tegen De Hollandiaan mocht er wezen: 5-1, maar daarna leek de middenmoot het best haalbare. Datzelfde De Hollandiaan zou wel de grote concurrent voor de titel worden. Ook het Goudse Olympia behoorde tot de kopgroep. Onderaan knokten ODB, HBS en De Postduiven tegen degradatie.
Na de winterstop raakte LENS in een “dip”. Uit bij De Hollandiaan en het laaggeplaatste Scheveningen werd verloren, zodat De Hollandiaan de beste papieren leek te hebben voor de uiteindelijke kampioensrace.
Toen de lentemadeliefjes hun kopjes opstaken, keerde bij LENS de overtuiging terug en werden de punten weer netjes vergaard. De Hollandiaan en Olympia lieten wat steekjes vallen, zodat de drie ploegen weer gelijk kwamen. Met nog twee wedstrijden te gaan heeft LENS nog 2 punten nodig om de concurrenten Olympia, Steeds Volharden en De Hollandiaan definitief van zich af te schudden.
In de voorlaatste wedstrijd thuis tegen degradatiekandidaat ODB moet het gebeuren. Dat lijkt te lukken, want tot in blessuretijd staat LENS met 1-0 voor. De bloemen zijn net langs de lijn klaargezet als Bas Koegler van ODB alsnog de bal in het LENS-doel frommelt: 1-1. En dat is 1 punt te weinig. Dat ene punt moet nu
vergaard worden in de slotwedstrijd tegen Olympia in Gouda op Tweede Paasdag 22 april. Het staat vast dat de Gouwenaren het LENS heel moeilijk zullen maken. Ze zijn inmiddels kansloos voor de titel, want ze hebben in de voorlaatste wedstrijd ook een punt verspeeld. Nerveus leeft LENS naar de finale toe.
Wat de spelers dan nog niet weten is, dat het bestuur die week op bezoek gaat bij de bekende Rotterdamse voetbalraadsman Mr.Jim Janssen Van Raaij. Het bestuur is namelijk uit “kringen rond VOC” getipt over het bij De Hollandiaan meespelen van een ongerechtigde speler met de naam Jan de Kramer. Deze speler zou door de KNVB een half jaar schorsing moeten uitzitten, omdat hij ook nog als betaalde trainer fungeert van een Rotterdamse zaterdagclub met de naam Satelliet. Zoiets is natuurlijk een nader onderzoek waard.
Als de kraker Olympia-LENS begint heeft het bestuur een prachtige protestbrief aan de KNVB van de hand van De Meester achter de hand. Ook de grote en enthousiaste LENS-aanhang langs de lijn weet van dit alles niets en is getooid met spandoeken, toeters en bellen duidelijk in de meerderheid wat betreft aantal en geluid.
In het veld begint het fantastisch. Al in de eerste minuut geeft Fred de Zwart een puntgave voorzet tot bij de tweede paal en Wim Keetman werkt de bal in het doel. De Goudse grensrechter protesteert wegens “hands”, maar alleen hij, Wim Keetman en enkele LENS-supporters achter het vijandelijke doel kennen de waarheid, die Wim Keetman de volgende dag in de krant onthult: Ja, ik hielp een handje mee! De scheids keurt het doel-punt goed en geen speler van Olympia die protesteert.
De resterende tweemaal drie kwartier verloopt buitengewoon nerveus. LENS bakt er eigenlijk weinig van. Trainer Wim Anderiesen zit zich in de dug-out te verbijten. Het blijft echter 0-1 en heel LENS viert feest als het laatste fluitsignaal klinkt. Voor het eerst in de LENS-geschiedenis is promotie naar de 2e klas een feit.
Het bestuur hoeft de brief van De Meester niet te verzenden, maar komt tot de conclusie, dat er andere klubs zijn, die van affaire-De Kramer nadeel hebben ondervonden, zoals ODB en HBS, die tegen elkaar nog een beslissingswedstrijd moeten spelen om uit te maken wie De Postduiven vergezelt naar de 4e klas. Deze wedstrijd wint HBS na verlenging met 3-2.
ODB-voorzitter Jan Doorschodt wordt door een LENS-delegatie in kennis gesteld van de affaire en ODB wil maar al te graag gebruik maken van “de” brief om hem aan de Bond te verzenden. Dat leidt ertoe dat de kompetitiewedstrijd De Hollandiaan-ODB (0-0) ongeldig wordt verklaard en moet worden overgespeeld.
De kompetitie is dan inmiddels al 2 weken afgelopen. Die wedstrijd op het ODB-veld wordt dankzij de enorme publiciteit rond “de affaire” bijgewoond door ruim 2000 toeschouwers. De Hollandiaan, dat zelf geen belang meer heeft, stuurt een tweede elftal en ODB wint met 4-1.
Nu lijkt ineens HBS het slachtoffer. De inmiddels gewonnen beslissingsdwedstrijd tegen ODB was achteraf overbodig. Nu is HBS aan de beurt om te protesteren wegens kompetitievervalsing na afloop van de kompetitie. De Bond stelt HBS in het gelijk en beslist, dat alleen De Postduiven dedrageert. Nu zijn ze bij De Postduiven in hun wiek geschoten en volgt ook hun protest. Dat protest wordt afgewezen, omdat het veel te laat is binnengekomen.
Het zal duidelijk zijn, dat sinds mei 1973 ODB voor eeuwig vriendjes is met LENS, dat zo vriendelijk was de Meesterlijke Tip uit Rotterdam door te geven.
Het kampioensteam:
Cees vd Beek (d)
Peter de Jongh
Wim Hansen
Ruud Fortman
Peter Hop
Dick Brandenburg
Paul Schönherr
Jan Engelbert
Donals Schönherr
Hans Zoet
Fred de Zwart
Leslie Hazelzet
Wim Keetman
Trainer:
Wim Anderiesen
Grensrechter:
Gerard van Reenen
RANGLIJST 3B 1972-73
LENS 22-13-05-04 31 (44-23)
St Volhard 22-10-07-05 27 (30-25)
Olympia 22-09-08-05 26 (30-20)
RKWIK 22-08-09-05 25 (28-23)
Holland. 22-08-11-03 25*(28-27)
VOC 22-05-13-04 23 (28-24)
Hillegersb.22-06-07-09 19 (24-20)
COAL 22-06-07-09 19 (21-25)
Schevening 22-05-09-08 19 (25-28)
ODB 22-07-05-10 19 (19-26)
HBS 22-05-07-10 17 (17-31)
Postduiven 22-04-06-12 14 (30-52)
22 april 1973
