Weken lang reeds verkeerden wij in spanning om het grote moment te mogen beleven, dat wij ons tweede speelveld in gebruik zouden nemen. Die spanning was alleszins gerechtvaardigd en het mag eigenlijk wel bevreemdend worden genoemd, dat niet alle LENSleden waren opgekomen, om dit voor onze vereniging zo belangrijk ogenblik door hun aanwezigheid nog meer luister bij te zetten.
Er was echter een excuus voor de thuisblijvers; de lage wolkenmassa, die al enige dagen had gedreigd, ontlastte zich op zondag 4 September in hevige regenbuien. En daar tevens de temperatuur voor het naderend najaar waar¬schuwde, viel het niet te verwonderen, dat de minder dapperen weinig haast hadden om naar Oekenburgh te komen.
Om half een – terwijl de eerste druppels van een nieuwe bui de plech¬tig ontblote hoofden bespatten – stelden de heer J.W. Dubois zich op bij de entree van het nieuwe terrein, omstuwd door de junioren van VAC en van Lenig en Snel, en in een wijdere boog door vele getrouwen uit onze kring. Wim Pieters stond, gewapend met een schaar, bij het blauwwitte lint gereed om op een teken van de voorzitter de kleurenstreng door te knippen.
Na een korte toespraak, waarin de voorzitter zijn gelukwensen aan Lenig en Snel en bizonder aan de junioren aanbood en er vooral nog eens op aandrong om de terreinen en de gebouwen als een kostbaar bezit van de vereniging voor vernieling te ontzien, kwam dan het verwachte teeken en Wim Pieters zwaaide de schaar om met een welgerichte knip aan de junioren de heerschappij te geven over hun eigen voetbalveld, zoals Alexander de Grote eens zijn zwaard zwaaide om de beroemde Gordiaanse knoop door te hakken, met welke daad hij door de voorspelling als toekomstig wereld¬heerscher stond gedoodverfd.
De eerste wedstrijd werd tussen de c. elftallen van VAC en L. en S. gespeeld en door de gasten met 4-1 gewonnen. Een pittig partijtje onder leiding van de heer J.v. Venrooy, met de sterkste als winnaar.
Op het hoofdterrein werden door den heer P. Juffermans de derde elftallen van V.V.P. en L.en S. op de groene zoden gefloten. Hier werd de thuisclub winnaar met 4-2.
De regen had zich intussen niet onbetuigd gelaten en de spelers lie¬ten zich ten slotte heel graag verjagen naar een warme kop thee. Het was wel een buitengewone eer voor onze vereniging, dat de HoogEerw. Heer Deken van de stad, Mgr. J.v.d. Tuyn, de wens te kennen had gegeven om eens met L. en S. kennis te maken. Natuurlijk nodigde het Bestuur den Deken wel heel graag juist op 4 Sept. uit. Op deze voor LENS zo bizondere dag!
Toen Mgr. In gezelschap van onzen Kapelaan E. Stolwijk op Ockenburgh was gearriveerd, werd hij begroet door de HH Dubois en v.d. Kleij, die zyn H.E. begeleidden naar de terreinen en hem de kleed- en wasgelegenheden toonden.
Onderwijl popelde de heer Wiegman van muzikaal verlangen naar de schone klanken van zijn scheidsrechterlijke fluit. Ook anderen stonden in hoogspanning om de komende strijd tussen de eerste elftallen van Graaf Willem en Lenig en Snel.
Thans achtte de voorzitter het ogenblik gunstig om, terwijl de 22 spelers op het terrein en het publiek daarbuiten zich rond den Deken hadden geschaard, dezen uit naam van alle leden welkom te heten op Ockenburgh. Het weer was er niet naar om een langademige speech te houden, nog minder er een te moeten beluisteren, doch de heer Dubois zeide nochtans te mogen hopen, dat de katholieke voetbalsport in Den Haag zich steeds zou mogen verheugen in de warme belangstelling van Zijn Hoogeerwaarde en dat Lenig en Snel er haar deel niet van zou missen.
Bij de aanwezigen zagen wij nog den heer N.v. Wijk, den voorzitter van ons District.
De wedstrijd werd van onze zijde wel het best gespeeld en eindigde in een 6-1 overwinning, waardoor de Alsem-cup voor een jaar in ons bezit kwam.
We menen, dat de bezoekers drie invallers telden. Bij ons ontbrak A. Walhain.
Intussen hadden onze benjaminnen tegen VAC d een hevige kamp te strijden onder leiding van den heer Bosman. Uitslag 2-2. Onder de hoogste spanning beslisten bij de elfmeterschoppen de schutterstalenten van onze jongens.
`s-Avonds verzamelde zich de LENS-familie met enige Gr. Willem IIers in de bovenzaal van Emma waar met medewerking van het Petje, Zuster Lena Meeuws, fotograaf Janssen en een muzikaal duo een paar vrolijke uurtjes werden zoek gebracht. Bij de verloting van het fruitbakje van den heer C. van Egmond viel het lot niet op Jonas, doch op Mej. Netty Dubois.
Op 11 September trad Lens a tegen VAC a in het strijdperk. Eindstand: 3-3. De elfmeterschoppen brachten de medaille in de Lenskast,
Ook b. won, n.m. van VAC b, dat al zeer verzwakt uitkwam. Uitslag: 10-0.
VVP was met haar 2e en 4e elftal onze gast om ons 2e en 4e te be¬kampen en te verslaan, resp. met 6-2 en met 4-1.
Als scheidsrechters fungeerden de heren J.v. Liempt en J. Runderkamp.
Wij zijn nu aan het einde gekomen van ons verslag. Volledig kan het begrijpelijkerwijs niet zijn. Wij eindigen het met dank te brengen aan de verenigingen Graaf Willem II, VVP en VAC, die door hun sportief optreden op onze beide voetbaldagen hebben meegeholpen deze tot een succes te maken. Moge de drie prijzen, die zij meenamen en de vijf, welke op Ockenburgh bleven, niet slechts een prettige herinnering zijn aan het geslaagde sportfeest, maar bovendien tot kleefstof dienen, voor onze hechte vriendschap.
P.J.
(Piet Juffermans)
De LENSrevue – oktober 1938
